interpretacja: Janusz Orlik
muzyka: Henryk Mikołaj Górecki, III Symfonia „Symfonia pieśni żałosnych” na sopran solo i orkiestrę op. 36
reżyseria światła: Janusz Orlik, Grzegorz Polak
produkcja: Janusz Orlik, Centrum Kultury w Lublinie / Przestrzenie Sztuki. Taniec
wsparcie rezydencyjne: Materia w Łodzi
„III Symfonię” dedykuję mojej mamie i mojemu Michałowi.
Wyróżnienie w „Konkursie na utwór choreograficzny do muzyki kompozytora polskiego” organizowanego przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS z inicjatywy Sekcji Autorów Dzieł Choreograficznych.
Co ja bym zrobił, gdybym sądził, że sztuka nie wpływa na życie? Pewnie bym barany pasał ... A może strzeliłbym sobie w łeb? Gdybym wierzył tylko w to, co w człowieku najgorsze? Ale przecież w tym człowieku jest również i to, co najlepsze. Gdybym nie miał nadziei? To rzeczywiście - żabki hodować, krowy pasać… Wierzę, że jest coś, co nam czasem pomaga przetrwać, pomaga zrozumieć drugiego człowieka. Co nas pociesza, daje nam chwilę refleksji... Tym czymś bywa też i sztuka. — Henryk Mikołaj Górecki
III Symfonia jest kolejną, po Święcie wiosny Igora Strawińskiego i Koda (a tribute) do muzyki Krzysztofa Komedy, twórczą interpretacją relacji muzyki i tańca. Kompozycja Henryka Mikołaja Góreckiego powstała w 1976 roku i stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych dzieł kompozytora. Symfonia składa się z trzech części i zgodnie z intencją twórcy utwór jest prezentowany w całości. Krzysztof Penderecki nazwał dzieło Góreckiego „muzyką najszczerszą z możliwych”.
III Symfonia w tanecznym opracowaniu ujmuje szczerością przekazu przy użyciu minimalnych, subtelnych środków. Z choreograficznych szkiców (…) wyłania się obraz ludzkiego ciała, które jest wrażliwe, kruche, szybko się męczy, a jednocześnie tkwią w nim niesamowite pokłady siły i zdolność do samouzdrawiania.
Anna Łapińska, Trajektoria tańca
