To spojrzenie na własny kraj z lekkim przymrużeniem oka. Ukazanie błędów jakie istnieją w polityce, edukacji, gospodarce, kontaktach między ludźmi. Surrealistyczny obraz kraju, w którym często brakuje zrozumienia, sprawiedliwości, spokoju, wartości. Oraz kraju, w którym nie brak jedynie nadziei, że któregoś dnia, słysząc po raz kolejny narodowy hymn, coś się zmieni i za każdym razem zmieniać się będzie na lepsze.